Mark Dalderup


Mark Dalderup | Stories, comics & poetry | Rutger Kopland

Rutger Kopland

 Afscheid van een land
Afscheid van een land

AFSCHEID VAN EEN LAND

Nooit zag ik de bergen zo
vastbesloten tegen de hemel
of nooit, nooit, dat denk je dan
als iets heel hevig en onherhaalbaar
voorbij is, nooit kortom
hing de hemel zo duidelijk zo
stralend zo treurig gerafeld
tussen de bergen

en hier beneden gebeuren ogenschijnlijk
geringe dingen, de rivier
die altijd roerloos aan je voeten lag
glijdt stil de hoek om, van de geiten
die zoëven om je heen liepen is niets meer
gebleven dan wat beweging in het riet
en misschien is dat ook al de wind,
de laatste hete bulten hooi zijn op wagens
geladen en worden weggevoerd
naar het gehucht en je ziet nog hoe
het zich opent voor de paarden en sluit
achter de rug van een boerenkind

niet dat je dan wordt verstoten
niet dat je dan wordt verdreven
je loopt over de brug
en stapt extra voorzichtig
over een slapende hond in de zon.

Rutger Kopland

 Ansicht uit de bergen
Ansicht uit de bergen

ANSICHT UIT DE BERGEN

Een kort bericht: opgestaan
boven het dal diep nog
op dit uur als het gat in de morgen
waardoor gedachten van overal
vanuit de nacht komen
en verloren gaan

gezien hoe met het witter worden
van het licht een kleine kudde
grijze huizen uit de bomen kwam
en schouder aan schouder langs zijn oude
sporen klom tot alles stond
zoals het altijd had gestaan

een ogenblik het onmogelijke gewild
als een vogel neer te strijken
tussen de muren van dit gehucht

liefste hier ben ik dan
gewassen en geschoren
wakker geworden en overgegaan
tot de wanorde van de dag.

Rutger Kopland

 De roeier
De roeier

DE ROEIER

Vanavond trok de must over de wei
alsof de aarde zich opende en
het grondwater buiten zijn oevers trad

paarden en koeien raakten vlot en
als in een moeras uit de oertijd
dreven tenslotte alleen nog koppen
en ruggen voorbij

van het geboomte aan de overkant
maakte zich iets los waarvan ik dacht
dat het een roeier was die overstak voor mij.

Rutger Kopland

 Onder de appelboom
Onder de appelboom

ONDER DE APPELBOOM

Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom

ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom

toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom

en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was

gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.

Rutger Kopland

 Harmonie
Harmonie

HARMONIE

Het grasveld is nat van limonade
en kindertranen en ik de vader
zie toe hoe alles gaat
zoals het gaat onder de zon
wat kan ik daar nog meer aan doen
dan diep in de borstkas mee-hoempajen
met buurmans piston
hij oefent voor de harmonie
zijn eerste nummer dit seizoen.

Rutger Kopland

 De kalkoenen
De kalkoenen

DE KALKOENEN

De kalkoenen geven de tuin
van onze buren waar zij
de feestdagen van december
komen doorbrengen de allure
van een oude engelse gravure
hoewel grijze dames met bestorven
rode tranen van een zeer voornaam verdriet
aan hun hoofd zijn zij nog nieuwsgieriger
dan de kippen waarover zij elkaar
omzichtig stappend over de paden
voortdurend lijken te vermanen: remember
you'r a turkey dear.

Rutger Kopland

 Schaapje schaapje
Schaapje schaapje

Schaapje, schaapje, heb je witte wol?
Ja baas, ja baas, drie zakken vol.
Eén voor de meester
en één voor zijn vrouw,
één voor het kindeke
dat bibbert van de kou.
Schaapje schaapje heb je witte wol?
Ja baas, ja baas, drie zakken vol.

Tags:


No Comments

Add a comment:

*Required fields




Subscribe to comments RSS Feed

Gallery RSS Feed | News RSS Feed | Powered by Zenphoto